Perfil de traductor: shahdukh (shahdukh)

425
Unidades de traducción

0
Conceptos terminológicos

Áreas principales de especialización

electrical engineering

electronics

engineering (electrical)

Mi trabajo

Muestra de traducción Electrical Engineering

Ver

Origen (English)	Destino (Persian)
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.
Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons.	اتم‌ها، کوچک‌ترین ذرات ماده که خواص ماده را حفظ می‌کنند، از پروتون‌ها، الکترون‌ها و نوترون‌ها ساخته شده‌اند.
Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge.	پروتون‌ها دارای بار مثبت هستند، الکترون‌ها دارای بار منفی هستند که بار مثبت پروتون‌ها را خنثی می‌کند.
Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge.	نوترون‌ها ذراتی شبیه به پروتون ها هستند اما دارای بار خنثی می باشند.
There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other.	هیچ تفاوتی بین بارهای مثبت و منفی وجود ندارد، به جز اینکه ذرات با بار مشابه یکدیگر را دفع می‌کنند و ذرات با بار مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند.
If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom.	اگر یک پروتون مثبت تنها و یک الکترون منفی نزدیک یکدیگر قرار داده شوند، آن‌ها با هم جمع خواهند شد و یک اتم هیدروژن خواهند ساخت.
This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases.	این دفع و جذب (نیروی بین ذرات شارژ دار ساکن) به عنوان نیروی الکترواستاتیک شناخته می‌شود و به طور نظری به بی‌نهایت گسترش پیدا می‌کند، اما با افزایش فاصله بین ذرات کاهش می‌یابد.
When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge.	وقتی یک اتم یک یا چند الکترون ناقص دارد، با بار مثبت باقی می‌ماند، و وقتی یک اتم حداقل یک الکترون اضافه دارد، بار منفی دارد.
Having a positive or a negative charge makes an atom an ion.	داشتن بار مثبت یا منفی باعث می‌شود که یک اتم یون شود.
Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay.	اتم‌ها تنها از طریق انتقال پروتون و نوترون از طریق اندازه‌گیری، تقسیم و تجزیه شکست و تجزیه شکست و واپایش تجزیه پذیر اتم‌ها
Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract.	اگرچه اتم‌ها از بسیاری ذرات و اشیاء از بسیاری اتم‌ها ساخته شده‌اند، اما در رفتارشان نسبت به دفع و جذب شارژهای آن‌ها به شکل مشابهی عمل می‌کنند.
In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus.	در یک اتم، پروتون‌ها و نوترون‌ها با هم ترکیب شده و یک هسته تنگستر ایجاد می‌کنند.
This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier).	این هسته توسط یک ابر وسیع از الکترون‌ها در دوران اطراف آن احاطه شده است که در فاصله‌ای از آن دور می‌چرخند، اما به وسیله جذب الکترومغناطیسی نزدیک پروتون‌ها نگه داشته می‌شوند (نیروی الکترواستاتیک که پیشتر بحث شد).
The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom.	این ابر به صورت یک سری از پوسته‌ها / باندهای همپوشانی شده وجود دارد که در آن باندهای والنس داخلی با الکترون‌ها پر شده‌اند و به اتم محکم متصل هستند.
The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy.	باندهای هدایت خارجی شامل هیچ الکترونی نیستند، به جز آنها که با به دست آوردن انرژی به باندهای هدایت شتاب یافته‌اند.
With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket).	با انرژی کافی، یک الکترون می‌تواند از اتم خارج شود (مقایسه شود با سرعت گریز یک موشک فضایی).
When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted.	وقتی یک الکترون در باند هدایت کننده کاهش سرعت می‌یابد و به یک باند هدایت دیگر یا باند والانس می‌افتد، یک فوتون انتشار می‌یابد.
This is known as the photoelectric effect.	این پدیده به عنوان اثر فوتوالکتریک شناخته می‌شود.

United States

disponible Hoy

November 2024

Sun.	Mon.	Tues.	Wed.	Thurs.	Fri.	Sat.
27	28	29	30	31	1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

Sun.	Mon.	Tues.	Wed.	Thurs.	Fri.	Sat.
29	30	1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31	1	2

Sun.	Mon.	Tues.	Wed.	Thurs.	Fri.	Sat.
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31	1	2	3	4

Actividad reciente

Tradujo 425 unidades de traducción
en los áreas de engineering (electrical), electronics and electrical engineering

Combinación de idiomas: English a Persian

Jun 28, 2024

Traductores similares

Mahmoud Movassaghi Ghalenoei

High-quality Persian (Farsi / Dari) Services

Ver perfil

Zeynab Tajik

Building Trust by Excellence

Ver perfil

Alireza Jamalimanesh

I'm here to help!

Ver perfil

Hola, mi nombre es
shahdukh

Sobre mí

Áreas principales de especialización

Mi trabajo

United States

disponible Hoy

November 2024

disponible Hoy

October 2024

disponible Hoy

December 2024

Actividad reciente

Tradujo 425 unidades de traducción
en los áreas de engineering (electrical), electronics and electrical engineering

Traductores similares

Mahmoud Movassaghi Ghalenoei

Zeynab Tajik

Alireza Jamalimanesh

Sun.	Mon.	Tues.	Wed.	Thurs.	Fri.	Sat.
27	28	29	30	31	1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

Sun.	Mon.	Tues.	Wed.	Thurs.	Fri.	Sat.
27	28	29	30	31	1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

Hola, mi nombre es shahdukh

Sobre mí

Áreas principales de especialización

Mi trabajo

United States

disponible Hoy

November 2024

disponible Hoy

October 2024

disponible Hoy

December 2024

Actividad reciente

Tradujo 425 unidades de traducción en los áreas de engineering (electrical), electronics and electrical engineering

Traductores similares

Mahmoud Movassaghi Ghalenoei

Zeynab Tajik

Alireza Jamalimanesh

Hola, mi nombre es
shahdukh

Tradujo 425 unidades de traducción
en los áreas de engineering (electrical), electronics and electrical engineering

Sun.	Mon.	Tues.	Wed.	Thurs.	Fri.	Sat.
27	28	29	30	31	1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30