325
Unità di traduzione
0
Concetti terminologici
Top dei settori di specializzazione
sporting competitions
sports
games
I miei lavori
Esempio di traduzione Sporting Competitions
Games Esempio di traduzione
| Partenza (English) | Arrivo (Thai) |
|---|---|
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
| The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. | การเริ่มเกมหมากรุกเป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพสองฝ่ายที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน |
| There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. | ไม่มีวิธีที่รู้ชัดว่าจะทำให้ผู้เล่นคนหนึ่งได้เปรียบอย่างเด็ดขาดเหนืออีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไร |
| If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. | ถ้ามี เกมหมากรุกในฐานะกีฬาอาชีพคงจะเลิกการมีอยู่ |
| Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. | การเอาชนะในเกมหมากรุกขึ้นอยู่กับการขยับที่ผิดพลาดของฝ่ายตรงข้าม |
| The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. | คำถามที่ว่า "อะไรคือการขยับที่ผิดพลาด" สามารถตอบได้อย่างดีที่สุดด้วยการทดลองและความผิดพลาด |
| Take the opening position shown in the diagram. | เช่นตำแหน่งการวางตัวเริ่มต้นตามภาพ |
| It is White's move. | มันเป็นตาของสีขาว |
| Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? | ทำไมนักเล่นที่จริงจังส่วนใหญ่เปิดการเล่นด้วยการขยับตัวเบี้ยตรงกลางหรือตัวตัวขุน |
| Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. | นั่นเป็นเพราะผลของเกมหมากรุกนับล้านครั้งแสดงให้เห็นว่าการขยับทั้งสองแบบนี้มีผลที่ดีกว่าทางเลือกอื่นๆ |
| So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. | ดังนั้นคุณจึงสามารถพูดได้ว่าสีขาว "รู้ความลับ" แต่หลังจากหลายๆเกมที่เริ่มต้นในแบบเดิม สีดำเริ่มรู็แล้วว่าวิธีการรับมือกับการขยับแบบนี้บางวิธีดีกว่าวิธีอื่น |
| Then White comes to know what to expect from Black. | หลังจากนั้นสีขาวก็เริ่มรู้ว่าสีดำจะเดินอย่างไร |
| Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. | กระบวนเป็นเช่นนี้มากว่าหลายศตวรรษ อย่าลืมว่าการวางตัวในเกมหมากรุกส่วนใหญ่มีทางเดินที่ดีพอๆกันหลายทาง (และมีทางที่ไม่ดีเท่าทางอื่นแต่ก็อาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง) และคุณก็จะมีทฤษฎีการเปิดเกมที่สามารถใส่ไปในสารานุกรมได้เป็นเล่มๆ |
| The question is who can remember the most. | คำถามคือใครจำได้มากที่สุด |
Thailand
Disponibile Oggi
November 2024
| Sun. | Mon. | Tues. | Wed. | Thurs. | Fri. | Sat. |
|---|---|---|---|---|---|---|
27
|
28
|
29
|
30
|
31
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10
|
11
|
12
|
13
|
14
|
15
|
16
|
17
|
18
|
19
|
20
|
21
|
22
|
23
|
24
|
25
|
26
|
27
|
28
|
29
|
30
|
