The opening of a game of chess is a battle between two equally matched armies. |
شروع یک بازی شطرنج، نبرد میان دو ارتش کاملأ برابر است |
There is no known method that will secure one player a decisive advantage over the other regardless of what the opponent does. |
هیچ روش شناخته شده ای نیست که صرف نظر از آنچه که حریف انجام میدهد، مزیت قاطعی را برای یک بازیکن در مقابل دیگری تضمین کند |
If there were, chess as a professional sport would most likely cease to exist. |
اگر چنین روشی وجود داشت، شطرنج به عنوان یک ورزش حرفهای به احتمال زیاد از بین میرفت |
Winning a game of chess depends on one's opponent making inaccurate moves. |
پیروزی در یک بازی شطرنج، به حرکتهای اشتباهی که حریف انجام میدهد بستگی دارد |
The question "What is an inaccurate move?" can best be answered by trial and error. |
بهترین پاسخ برای سؤال «حرکت اشتباه چیست؟» میتواند آزمون و خطا باشد |
Take the opening position shown in the diagram. |
موقعیت اولیهی مهرههای شطرنج را به گونهای که در نمودار نشان داده شده در نظر بگیرید |
It is White's move. |
اولین حرکت را یک مهرهی سفید انجام میدهد |
Why do almost all serious players begin by moving either a central pawn or the king's knight? |
چرا تقریبأ همهی بازیکنان حرفهای، بازی را با حرکت دادن سربازهای جلوی شاه یا وزیر یا حرکت دادن مهرهی وزیر آغاز
میکنند؟ |
Simply because the results of millions of chess games have given these moves a better reputation than the alternatives. |
جواب این سؤال ساده است، چون که طبق نتیجهی میلیونها بازی شطرنج، این حرکتها نسبت به سایر حرکات سابقهی بهتری داشتهاند |
So you could say that White 'knows the secret' - except that after a handful of games have started with the same opening move, Black starts to realize that some ways of responding are better than others. |
ممکن است بگویید بازیکن سفید «رازش را میداند»- جز اینکه پس از چند بازی که با حرکت یکسانی آغاز شده باشند، بازیکن سیاه کم کم متوجه میشود که بعضی از روشهای پاسخ دادن بهتر از بقیه هستند |
Then White comes to know what to expect from Black. |
سپس بازیکن سفید متوجه میشود که باید چه حرکتی را از بازیکن سیاه انتظار داشته باشد |
Carry on this process over several centuries, bearing in mind that most chess positions contain a few potential moves that are just as good as one another (and some that are not as good but that might just throw an opponent off guard), and you will end up with enough opening theory to fill several encyclopedias. |
اگر این روند را طی چندین قرن دنبال کنید، با در نظر داشتن اینکه بیشتر موقعیتهای شطرنج شامل تعداد محدودی از حرکات بالقوهای هستند که به یک اندازه سودمند باشند (و برخی از حرکات هستند که به اندازهی بقیه سودمند نیستند اما میتوانند حریف را غافلگیر کنند)، با تعداد کافی از تئوریهای شروع بازی برای پر کردن چندین دانشنامه رو به رو خواهید شد |
The question is who can remember the most. |
سؤال این است که چه کسی میتواند بیشتر به خاطر بیاورد |